Zapewnienie obiegu zamkniętego dla elektroniki

Elektroodpady, czyli zużyty sprzęt elektryczny i elektroniczny (ZSEE), stanowią rosnące wyzwanie dla środowiska. W 2020 roku wyprodukowano aż 54 miliony ton elektroodpadów, a ich liczba rośnie o 2 miliony ton rocznie. Mniej niż 20% z nich jest formalnie poddawanych recyklingowi. W Unii Europejskiej średnio 38% wszystkich odpadów trafia do recyklingu, ale wiele krajów nadal składuje ponad 60% odpadów komunalnych na wysypiskach, w tym znaczną część elektroodpadów. W Polsce roczna produkcja ZSEE wynosi około 10 kg na osobę, co jest wynikiem poniżej średniej europejskiej, ale problemem pozostaje niewystarczająca infrastruktura do ich skutecznego recyklingu​.

Elektroodpady zawierają zarówno cenne surowce, takie jak metale szlachetne (np. złoto, srebro) i metale rzadkie, jak i substancje niebezpieczne, takie jak rtęć czy ołów. Jeśli nie zostaną odpowiednio przetworzone, mogą mieć poważne konsekwencje dla zdrowia i środowiska. Dlatego odzyskiwanie i recykling elektroodpadów są kluczowe.

Gospodarka obiegu zamkniętego (GOZ) dąży do minimalizacji odpadów przez ponowne wykorzystanie surowców. Jej celem jest stworzenie systemu, w którym produkty są projektowane z myślą o długowieczności oraz łatwym przetwarzaniu. W kontekście elektroodpadów oznacza to efektywny odzysk materiałów, które mogą być ponownie użyte w produkcji nowych urządzeń. Dzięki temu zmniejszamy zapotrzebowanie na surowce naturalne i ograniczamy emisję gazów cieplarnianych.

Ważną rolę do odegrania w tym procesie mają normy. Ich właściwe wykorzystanie przekłada się na bezpieczniejsze rozwiązania dla środowiska i zdrowia ludzi.

Więcej o tym,  jak normy przyczyniają się do zrównoważonego rozwoju w gospodarce elektroodpadami w „Wiadomościach PKN 11/2024”.