Drony – technologia przyszłości już nadleciała
Drony i systemy bezzałogowych statków powietrznych odegrały istotną rolę podczas pandemii COVID-19 – czy to dostarczając pomoc, czy monitorując przestrzeganie dystansu społecznego, jednak kwestie takie jak bezpieczeństwo, ochrona czy współdzielenie przestrzeni powietrznej nadal opóźniają ich pełne wykorzystanie komercyjne.
Dynamiczny rozwój
Systemy bezzałogowych statków powietrznych (UAS) niewątpliwie stały się technologią sezonu, która, po skromnych początkach, ma szansę stworzyć branżę będącą w stanie konkurować z przemysłem samochodowym i lotniczym.
Bezzałogowe systemy powietrzne zyskały popularność jako zabawki, ale szybko stały się bardzo dochodowym, dynamicznie rozwijającym się przemysłem, który obejmuje prawie wszystkie sektory, w tym logistykę, medycynę, geodezję, bezpieczeństwo i transport; dronów używa się teraz prawie wszędzie na świecie.
Początkowo były małe, jednak dążenie do ich komercyjnego wykorzystania na dużą skalę doprowadziło do powstania większych i bardziej wyrafinowanych bezzałogowców powietrznych, zdolnych do przemieszczania ładunków, a w przyszłości także i ludzi. Takie szerokie zastosowanie sprawia, że coraz bardziej prawdopodobne jest, iż rozwinie się z tego globalny przemysł, niemający wiele wspólnego z małymi dronami do przenoszenia małych przedmiotów.
Wykorzystanie bezzałogowców
Bezzałogowe statki powietrzne były wykorzystywane do wspierania misji humanitarnych; używali ich także ratownicy w wielu sytuacjach kryzysowych. Przydały się bardzo podczas ratowania katedry Notre-Dame w Paryżu, kiedy została zniszczona przez pożar w 2019 r.
Bezzałogowce powietrzne okazały się również bardzo przydatne w misjach humanitarnych, dostarczając krew i leki do odległych klinik w różnych krajach, np. w Rwandzie. Stało się to jeszcze bardziej istotne podczas pandemii COVID-19.
Szacuje się, że do 2025 roku rynek bezzałogowych statków powietrznych będzie wart ponad 5 mld USD. Dzięki bezzałogowcom firmy i inne organizacje mogą tylko poprawić swoją produktywność. Drony powietrzne są nie tylko małe i zwrotne, lecz także odpowiadają zielonym potrzebom współczesności.
Normalizacja a przyszłość dronów
Pomimo tych wszystkich ewidentnych korzyści, istnieją przeszkody, które wymagają działań, a są to: bezpieczeństwo, ochrona i prywatność.
W 2015 r. ISO podjęła kroki w celu rozwiązania tych problemów, powołując Podkomitet Techniczny ISO/TC 20/SC 16 Unmanned aircraft systems, w celu opracowania serii norm ISO 21384 dla systemów bezzałogowych statków powietrznych dotyczących bezpieczeństwa i jakości w zakresie wytwarzania takich urządzeń, ich użytkowania oraz autonomicznego zarządzania ich ruchem, na jakie niewątpliwie będą się powoływać władze międzynarodowego lotnictwa cywilnego.
W miarę jak transport i przemysł lotniczy odtwarza się po pandemii COVID-19, widać oczekiwanie, żeby lotnictwo funkcjonowało w sposób bardziej zrównoważony. Dzięki nowym osiągnięciom w zakresie autonomicznego zarządzania ruchem UTM oraz systemom bezzałogowych statków powietrznych UAS, a także normom, takim jak serie ISO 21384 i ISO 23629, bezzałogowce powietrzne mogą mieć naprawdę świetny start.