Co to jest polski dokument normalizacyjny?

Do roku 2002 Polski Komitet Normalizacyjny zgodnie z ustawą o normalizacji mógł opracowywać wyłącznie Polskie Normy. Nowelizacja ustawy w 2002 r. wprowadziła możliwość opracowywania przez PKN także innych dokumentów normalizacyjnych.

Każda organizacja normalizacyjna opracowuje dokumenty normalizacyjne o randze niższej niż norma, uzgadnia je wyłącznie w organach roboczych i wydaje w formie publikacji oznaczanej w numerze symbolem swojej organizacji – (PKN, CEN, ISO itp.). Możliwość, jaką dała nowelizacja ustawy o normalizacji w 2002 r., została wykorzystana i wprowadzono nowy rodzaj dokumentu funkcjonującego w PKN, tzw. Polski Dokument Normalizacyjny (PDN), którego numer zaczyna się od symbolu PKN.

Polski Dokument Normalizacyjny może być wprowadzeniem europejskich lub międzynarodowych dokumentów normalizacyjnych innych niż norma oraz dokumentów normalizacyjnych państw UE i NATO. Może być także opracowaniem krajowym (tzw. Polski Dokument Normalizacyjny własny).

Najczęściej występujące dokumenty normalizacyjne:

TS (Specyfikacja Techniczna) – dokument normatywny, opracowywany w celu przedstawienia informacji o cechach przedmiotu dokumentu, istotnych dla rozwoju rynku, podania użytkownikom wytycznych w zakresie właściwości lub metod badań, wprowadzenia eksperymentalnych właściwości lub technologii, opublikowania wyników prac nad projektem normy w przypadku niedostatecznego poparcia projektu w głosowaniu.

TR (Raport Techniczny) – dokument informacyjny, opracowywany w celu przekazania informacji z zakresu różniącego sięod publikowanego zwykle jako norma.

CWA (Porozumienie Warsztatowe) – dokument zawierający uzgodnienia techniczne, powstały w wyniku porozumienia stron biorących udział w warsztatach, ale nie w ramach TC.

Guide (Przewodnik) – dokument informacyjny, stanowiący zbiór zasad, metod i wytycznych.

PAS (specyfikacja Powszechnie Dostępna) – dokument publikowany w odpowiedzi na pilne zapotrzebowanie rynku.